Fagdag i Norsk
Pål Oscar Christensen og Vetle Bjørnstads samarbeid.
Sagalitteraturen:
Oppgåve 1)
Det er mye som tilseier at det er ein typisk saga, i sagaane er det veldig typisk at ære er viktig, noe som også er veldig synleg i sagaen om Gisle Sursson. Dette blir vist ved at dei tar blodhemn, etter at brørne var drepne. Mannsidealet var også sentral i sagaen noe som er typisk for sagaer. Vold, styrke og handlekraft er teikn på mannsideal. Valden kjem tydeleg fram i slåsskampane der Gisle slåss med alle dei som prøv å ta blodhemn på ham. Handlekrafta kjem også fram når det oppstår ulike overraskande situasjonar dei må vike unna, slik som da Gisle rømmer ifrå nokon som skal drepe ham. Han finner ut på staden å kle seg ut som ein krøpling og gøymer seg bak ein kappe og skodespelar eigenskapar. Styrken kjem kanskje ikkje så godt fram, i alle fall ikkje i form av musklar. Men han var ein tøff mann og var ein sterk person.
Oppgåve 2)
Gisle er vel ikkje den mest muskuløse mannen, men var ein tøff mann. Eit stort hjerte, og han viste kva han skulle. Han stod på fars, familiens og tradisjonens side. Han var den lojale og staute krigaren. Brørne var eksistensielt forskjellige, Gisle var ein solid arbeidskar, Torkjell heller makelig.
Oppgåve 3)
Gisles beste venn og svoger, Vestein ble drepen av Torgrim. Han drap Vestein med eit spyd imens han låg og sov. Da Gisle tok spydet ut av Vestein tok han også på seg forpliktinga om å ta hemn for ham.
Oppgåve 4)
Tordis: Ein smaklaus kvinne. Eigentlig ein ganske sentral kvinne i denne sagaen. Det virket som om Gisle drap alle elskarane til Tordis og dette tolererte ikkje Tordis. Hun sat mennene sine framfor familien.
Aud: Ein pålitelig, sjenerøs sterk kvinne som elska sin mann. Hu gjømt han når han ble jaget av Borg etter at han blei fredlaus. Hun støtta han i alle situasjoner og hjalp han.
Åsgjerd: var saman med Torkjell.
Oppgåve 5)
Det er ikkje ein type film som de filmane eg pleier å sjå, men eg synast det var ein interessant film, men den ble litt kjedelig i og med at den var så gammal. I slåsskampane kom det godt fram at det ikkje var noko ny film. Det ble litt tregt og ikkje så mye futt i det. Men det som gjorde at filmen var interessant var at vi gikk litt gjennom handlinga og kven som var kven. Hadde vi ikkje gjort dette på forhand hadde eg nok ikkje skjønt noko i det heile tatt. Filmen var interessant, men effektane, lyssettinga og slåsskampane trekker litt ned synast eg.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar